Sorry, some change of plan

Dinsdag 20 februari,
Onze reisleider, Ariyarathna, kortweg Ari, is een vriendelijke singalees, maar wel lichtelijk chaotisch. Zo vertelde hij de eerste dag dat we de volgende dag ‘s middags op safari zouden gaan, iets wat niet volgens het reisschema het geval zou zijn. Maar goed we moesten flexibel zijn, dus we passen ons aan. De volgende dag bleek dat we toch weer wat anders gingen doen. Ook goed. Dit was een op maat voor de complete verwarring die hij vandaag zou scheppen.
Om 5 uur ging de wekker. Een normaal mens denkt dan, sodemieter op ik heb vakantie. In ons geval betekende het het einde van een kwelling. Om in dit hotel te kunnen overleven moest je gediplomeerd fakir zijn. Wat was dat bed hard. Geen van ons vieren had een oog dicht gedaan of in ieder geval heel slecht geslapen. Half zes precies melden we ons bij Ari Safari, zoals één van zijn bijnamen inmiddels luidt. Ook Ari Balk was de revue al gepasseerd, maar voor de gelegenheid leek deze bijnaam passender.
Met zo,n 9 á 10 mensen uit onze groep nestelden we ons in de bus op weg naar Wilpathu National Park. Het hotel had voor het ontbijt gezorgd wat we in de bus van Ari kregen. Het ontbijt was bijna net zo spartaans als het bed. Vier droge sneetje witbrood, twee kleine worstjes, een knoeperhard gekookt ei, een een flesje vruchtensap. Deze laatste was nog te doen. Nadat we ons door het ‘ontbijt’ geworsteld hadden, kwamen we op het punt waar we werden overgeplaatst in twee jeeps. Het was even na zes uur en het licht was net aan, schemer kennen we hier bijna niet, het licht wordt als het ware aangezet. Maar het was wel errug koud zo boven in de jeep met die wind om je heen. Gelukkig lukte het Bram en Bert de flap naar beneden te krijgen. Dat scheelde.
Na een kwartier rijden kwamen we bij de ingang van het park. Het moet me van het hart, de verwachtingen waren wat hoger, maar veel wild hebben we niet gezien. Misschien zijn we wel te veel verwend na al die game drives in Afrika. Maar de natuur was prachtig. Weinig open vlaktes, veel oerbos. Maar wel heel mooi. Het resultaat was dan ook mager, één olifant, twee krokodillen, zes buffels, acht damherten, drie pauwen en vier diemse steltlopers.
Maar we hebben ons toch prima vermaakt. Wel een erg groot park, voordat we weer terug waren bij de ingang was het elf uur, terwijl we rond die tijd weer werden terug verwacht bij het hotel. Gelukkig hadden we nog een half uurtje tijd om wat op te frissen voor gingen uitchecken om naar ons volgende verblijf te gaan, Girritale. Onderweg weer voortreffelijk geluncht bij een restaurant. Onderweg nog drie olifanten gezien. Twee in het wild en eentje die door zijn baasje werd uitgelaten. Wat een bizar gezicht, schat ik laat even Dombo uit, ben zo terug hoor. Het kan hier allemaal.
Maar de grootste attractie was toch wel de one-man show van Ari Balk, deze bijnaam past nu beter. Onderweg legde Ari het programma uit voor morgen. En dat allemaal in gebrekkig indisch-engels. Dus al moeilijk te volgen. Maar vervolgens kregen we een papier uitgereikt waarop we moesten aankruizen aan welke activiteit we wilden deelnemen. De verwarring was compleet. Daar stond totaal wat anders op dan wat hij had uitgelegd. Eén iemand wierp zich op om voor de groep duidelijkheid te scheppen. Oke, we gaan morgen met de bus tempels bezoeken, middags naar de leeuwenrots. Even later gingen we toch weer met de fiets naar de tempels en met bus naar de leeuwenrots. Later gingen we pas donderdag naar de leeuwenrots, niet duidelijk is of dat met de bus, de fiets of te voet is. Verwarring en hilariteit alom.
Zoals het olan nu is gaan we morgen met de bus naar de tempels om vervolgens met de fiets verder te gaan, we zijn benieuwd.
Aangekomen bij het hotel werden we zeer aangenaam verrast. In de eerste plaats had het een geweldig uitzicht over een meer met op de achtergrond bergen. In de 2e plaats, heerlijke bedden.
Even lekker genoten van de prachtige zonsondergang. Even, want hij gaat ook weer snel onder.
In de bus had Ari al gevraagd wie in het hotel bleef eten en wie buiten het hotel wilde eten. Na de slechte ervaring in het hotel ervoor, het eten was niet om over naar huis te schrijven, riep iedereen in koor, buiten!!!
Nou dat had Ari uitstekend geregeld. Om 19 uur werden we met de bus naar een restaurantje midden in de bush gebracht. Het bestond uit een eenvoudige lappa, gemaakt van kokosnootbladeren. Onder de lappa stonden bankjes en een heel smalle tafel, in het midden een tafel waar het buffet op geserveerd werd. We mochten met z’n allen in de keuken kijken hoe de gerechten op authentieke wijze werden bereid. Wat een geweldige ervaring. Heel bijzondere plek. Maar bovenal, het was de lekkerste maaltijd tot nu toe. De borden bestonden uit lotusbladeren, waarop je het eten kon opscheppen.
En zo werd het een bijzondere afsluiting van weer een prachtige dag.
En het weer? Een slordige 35 graden, onbewolkt.

Ayobowan
BHBH